22 ژوئن 2017
یک هفته با سندیکاهای فرانسه - در همبستگی با کارگران ایران
به مناسبت برگزاری اجلاس سالیانه «سازمان جهانی کار» در ژنو، سندیکاهای فرانسوی عضو «کلکتیو سندیکائی برای ایران»، در راستای احقاق حقوق ابتدائی کارگران ایران و به ویژه مسئله حق ایجاد تشکلات کارگری و سندیکای واقعی و مستقل در ایران، امسال در رابطه با این اجلاس چندین کارزار را برنامه ریزی کردند و با موفقیت به اجرا در آوردند. کلکتیو مزبور از سندیکاهای مهم فرانسه ث. اف. د.ت.، ث. ژ.ت.، اِف.اس.او (سندیکای فرهنگیان)، اونسا، و سولیدر (همبستگی) تشکیل شده است
این کلکتیو که در گذشته به دفعات به اعزام ماموران دولتی به جای نمایندگان واقعی کارگران ایران به اجلاس های سازمان جهان کار اعتراض کرده بود، امسال تصمیم می گیرد که از چند نماینده واقعی از سندیکاهای ایران برای مذاکره با مقامات سازمان جهان کار دعوت به عمل آورد. به دنبال تلاش های ناموفق چندماهه این کلکتیو برای دعوت از نمایندگان صنف های مختلف، سرانجام از سه تن از اعضای سندیکای شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه برای ملاقات با مسئولان سازمان جهانی کار رسماً دعوت به عمل آورد. متاسفانه آقایان رضا شهابی و داوود رضوی به دلیل «ممنوع الخروج» بودن نتوانستند از ایران خارج شوند و فقط آقای حسن سعیدی موفق می شود به عنوان نماینده سندیکای واحد به فرانسه سفر کند. لازم به یاد آوری است در تهران مسئله اخذ ویزای ایشان با کارشکنی یکی از کارمندان ایرانی سفارت مواجه می شود که با دخالت مستقیم سندیکاهای ث. ژ. ت. و ث. اف. د. ت.، شخص کنسول فرانسه در تهران دستور صدور ویزا را می دهد.
روز دوشنبه 12 ژوئن حسن سعیدی به فرودگاه شارل دوگل پاریس وارد می شود ولی متاسفانه در این جا نیز با برخورد ناشایست یک پلیس فرانسوی مواجه می شود و اجبارا یک شب را در محدوده فرودگاه می گذراند. با دخالت کلکتیو و به ویژه سندیکای ث. اف. د. ت.، و با دخالت دفتر رئیس جمهوری فرانسه، صبح روز سه شنبه 13 ژوئن سعیدی از فرودگاه مرخص و همان روز عازم ژنو می شود.
در روز 13 ژوئن، به دعوت کلکتیو سندیکائی برای دفاع از حق کارگران ایران و جهت آزادی های سندیکائی، حق اعتصاب و اعتراض و حق ایجاد تشکلات آزاد و مستقل در ایران و افشای حضور نمایندگان قلابی کارگران در هیان نمایندگی ایران در اجلاس سازمان جهانی کار ، در اعتراض به دولت ایران تظاهرات ایستاده ای در میدان ملل ژنو در مقابل مقر سازمان ملل برگزار شد. سندیکای سویسی از این تظاهرات پشتیبانی فعال کرده و تأمین تدارکات آن را به عهده گرفته بود. علاوه بر "همبستگی سوسیالیستی با کارگران ایران- فرانسه" و "اتحاد بین الملل در حمایت از کارگران ایران"، نوزده نهاد حامی کارگران، متشکل در نهادهای همبستگی در خارج از کشور از این تظاهرات حمایت کردند. مدافعان حقوق کارگران ایران از کشورهای سوئد، آلمان، انگلستان، سوئیس، فرانسه و هلند در این تظاهرات موفق شرکت داشتند.
تظاهرات 13 ژوئن در ژنو
در طی تظاهرات ایستاده، علاوه بر پخش اعلامیه به زبان های انگلیسی، فرانسه، آلمانی و نیز فارسی برای ایرانیان حاضر، نماینده سه سندیکای کارگری ترکیه با حضور خود از مطالبات و حقوق کارگران ایران پشتیبانی کردند. فیلیپ رئو مسئول امور بین المللی سندیکای ث. اف. د. ت.، نجات فروز از بخش بین المللی سندیکای ث. ژ. ت. و امیلی تریگو از سندیکای اونسا در مورد اقدامات خود در اجلاس سازمان جهانی کار و در حاشیه آن در دفاع از سندیکاها و تشکلات مستقل کارگری ایران اظهار نظر کردند. هیأتی از سندیکای کارگری الجزایر حمایت خود را از خواسته های کارگران ایران اعلام داشت. اعضای کلکتیو سندیکائی فرانسه با رسانه های مختلف در مورد فعالیت ها و نتیجه تلاش های خود مصاحبه کردند.
در پایان تظاهرات فیلیپ رئو توضیح داد که با توجه به ماهیت سه جانبه گرایی سازمان جهانی کار، از این سازمان نباید انتظار داشت که مجازات هائی برای دولت ایران تعیین کند، اما فشارهای سندیکاها، جمهوری اسلامی ایران که مصوبات این نهاد بین المللی را زیر پا می گذارد، تحت فشار قرار می دهد. او و نجات فروز اظهار داشتند که دیگر کارگران ایران تنها نیستند و علاوه بر سندیکاهای فرانسه، سندیکای جهانی حمل و نقل، سندیکای سوئدی ال. او.، سندیکاهای بریتانیا، آفریقای جنوبی و ترکیه و چند کشور آفریقائی در کنار کارگزان ایران و به ویژه سندیکای شرکت واحد قرار دارند تا مطالبات آن ها را به گوش مقامات مسئول جهانی برسانند.
نمایندگان سندیکاهای کشورهای مختلف درتظاهرات 13 ژوئن در ژنو
روز سه شنبه 14 ژوئن، حسن سعیدی به اتفاق نمایندگان ث. ژ. ت. ، ث. اف. د. ت. و اونسا در محل سازمان جهانی کار حضور یافت. ابتدا وی در نشستی با حضور خانم بیوندی، معاون بخش رسیدگی به حقوق و شکایات کارگران در «دفنر بین المللی کار» و آقای مک اوراتا از فدراسیون بین المللی ترانسپورت و نمایندگان بخش بین المللی دو سندیکای ث. اف. د. ت. و ث. ژ. ت. به طور مفصل مسائل و مشکلات کارگران ایران را در میان گذاشت. این نخستین باری بود که یک نماینده واقعی کارگران ایران با مسئولی از سازمان جهانی کار ملاقات می کرد. خانم بیوندی قول داد به شکایات سندیکای واحد رسیدگی کرده و آن ها را پیگیری کند.
بعدازظهر آن روز،حسن سعیدی در نشست چهارساعته ای با حضور آقای ممدو دیالو رئیس امور انسانی و حقوق سندیکائی «کنفدراسیون جهانی اتحادیه های کارگری ituc-csi
»، مسئول بین المللی و مسئول پروژه بخش ترانسپورت سندیکای سوئدی ال او و نمایندگان سندیکاهای فرانسوی ث. ژ. ت. ، ث. اف. د. ت.، و اونسا شرکت کرد. آقای سعیدی پس از اشاره ای تاریخچه سندیکای واحد، از مبارزات این سندیکا در سال های اخیر و فشارهای دولتی بر آن سخن گفت. او از مسئولان سندیکائی بین المللی خواست تا در جهت به رسمیت شناخته شدن سندیکا در ایران و نیز احترام به حقوق کارگران در این کشور از سوی حکومت تلاش کنند. مسئولان سندیکائی جهانی با دقت به اظهارات او گوش داده و متعهد شدند که مسائل سندیکاهای ایران را با حضور نمایندگان دولت ایران مطرح کنند و از جمهوری اسلامی بخواهند که به تعهداتش پای بند بوده و به مفاد کنوانسیون های سازمان جهانی کار احترام گذاشته و اجرای آن ها را در ایران بپذیرند.
حسن سعیدی و مقامات سازمان جهانی کار - ژنو
در این گفتگوها توجه خاصی به مسئله حق تشکل و ایجاد سندیکا و تشکل های صنفی شد. مخاطبان سعیدی قول دادند که این مسئله را با جدیت بیشتری پیگیری کرده و تلاش کنند تا جمهوری اسلامی را به پذیرش تعهدات بین المللی و نیز قبول دیگر کنوانسیون های بین المللی وادار کنند.
روز پنجشنبه 16 ژوئن، آقای حسن سعیدی به دعوت سندیکای سولیدر فرانسه برای شرکت در هفتمین کنگره سندیکا به شهر سَن برییو Saint-Brieuc واقع در منطقه بروتانی، در غرب فرانسه سفر کرد. کنگره استقبال گرمی از نماینده سندیکای شرکت واحد به عمل آورد. سعیدی در فرصتی که داشتند، به اجمال از اوضاع سندیکای واحد و مسائلی که کارگران آن شرکت خصوصا و کارگران در ایران عموما، روبرو هستند، سخن گفت، از کمک های این سندیکا سپاسگزاری کرد و بر اهمیت همبستگی سندیکاهای فرانسه با کارگران ایران تاکید کرد. پانصد نفر نماینده شرکت کننده در کنگره، با کف زدن های شورانگیز در طی بیش از دو دقیقه با نماینده سندیکای واحد و در واقع با کارگران ایران اعلام همبستگی کردند.
احساسات نمایندگان حاضر در کنگره سندیکای سولیدر برای حسن سعیدی
سندیکای سولیدر همواره «همبستگی سوسیالیستی با کارگران ایران – فرانسه» را به کنگره های خود دعوت می کند (ما در ژوئن 2014 در ششمین کنگره و نیز کنگره قبلی آن شرکت داشتیم). نمایندهء ما با سپاسگزاری از همبستگی خدشه ناپذیر این سندیکا و نیز کلکتیو سندیکائی فرانسه بر لزوم گسترش همکاری سندیکاهای فرانسه با تشکلات مستقل کارگری در ایران و نیز حمایت آنان از مبارزات و مطالبات کارگران ایران تاکید کرد.
در حاشیه کنگره سولیدر، حسن سعیدی توانست چند ساعت با نمایندگان سولیدر در کنفدرایسون راه آهن، شرکت متروی پاریس و اتوبوسرانی فرانسه گفتگوهای سازنده داشته و در مورد مسائل جاری خود تبادل نظر کند. نمایندگان سولیدر و شرکت واحد در مورد همسوئی مسائل روزمره و مشکلات موجود، وحدت نظر داشتند و طرفین روی این امر مهم تاکید کردند که اختلاف اساسی در باز بودن فضای اجتماعی فرانسه و آزادی سندیکاها برای فعالیت در این کشور است. فعالان سندیکائی فرانسه اشتیاق خود را برای تماس مستقیم با سندیکای واحد و همکاری های آتی اعلام داشتند.
مصاحبه فدراسیون راه آهن در کنگره سندیکای سولیدر با حسن سعیدی
بعدازظهر روز دوشنبه 19 ژوئن، حسن سعیدی با مسئولین بخش بین المللی سندیکاهای ث. ژ. ت. و ث. اف. د. ت. در مقر دو سندیکا دیدار کرد و به تبادل نظر در مورد چگونگی ادامه ارتباط و نیازهای عمده سندیکای واحد و جهت گیری مبارزه فعالان کارگری ایران پرداخته و از همبستگی این دو بزرگترین سندیکای فرانسه قدردانی کرد.
با حسن سعیدی در مرکز سندیکای ث. ژ. ت
عصر روز دوشنبه 19 ژوئن، به ابتکار کلکتیو سندیکائی فرانسه یک" شب همبستگی برای پشتیبانی از کارگران ایران" در محل « بورس کار» پاریس برگزار شد. در این نشست علاوه بر نمایندگان کلکتیو سندیکائی، جمعی از ایرانیان مدافع حقوق کارگران ایران و دوستان فرانسوی شرکت داشتند. در آغاز ترجمه پیام سندیکای شرکت واحد به کلکتیو سندیکائی خوانده شد. در این پیام آمده است:
« بسیار خوشحال هستیم که کارگران ایران و اعضای سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه در طی سالیان متمادی از همبستگی و پشتیبانی شما عزیزان برخوردار بوده ا ند. به شما درود می فرستیم که در طی اجلاس سازمان جهانی کار، در پیش و پس از آن بی وقفه در حمایت از جنبش کارگری ایران و حق ایجاد تشکلات مستقل کارگری در ایران فعال بوده اید.
همچنین بسیار خوشوقتیم که شما دوستان میزبان همکار و نماینده ما آقای حسن سعیدی هستید. ضمن قدردانی مجدد از شما و سپاس از دعوت از آقای سعیدی و آقایان رضا شهابی و داود رضوی، متاسفانه همانطور که به اطلاعتان رسانده ایم آقایان رضوی و شهابی، این دو عضو هیئت مدیره سندیکای واحد، به دلیل ممنوع الخروج بودن از امکان شرکت در اجلاس سازمان جهانی کار به دعوت شما دوستان و نیز از حضور در "شب همبستگی با کارگران ایران" برخوردار نبوده اند، لیکن بدین طریق پیام قدردانی و همبستگی آنان را نیز به شما منتقل می کنیم.
همانگونه که مطلع هستید فعالین سندیکای کارگران شرکت واحد در طول سالیان اخیر بطور روتین تحت تعقیب و اذیت و آزار و محاکمه و حبس بوده اند و نگاه و برخوردهای امنیتی نسبت به آنان و فعالین دیگر تشکلات مستقل کارگری و فرهنگی لحظه ای متوقف نشده است. تلاش جهت احقاق حقوق کارگران شرکت واحد و نیز پیشبرد مطالبات جنبش کارگری ایران بطور عموم با موانع بسیاری از جمله فشار قوه قضاییه و نیروهای امنیتی و انتظامی مواجه بوده است. در عین حال، هر ساله عده ای به نام کارگران ایران در اجلاس سازمان جهانی کار و برخی دیگر مجامع بین المللی شرکت می کنند که نه تنها ربطی به کارگر و تشکل واقع کارگری ندارند بلکه اساساً وظیفه شان این است که مطمئن گردند شکایات علیه نقض حقوق کارگران در ایران راه به جایی نبرد. این روند غیرقابل قبول و تقلب بزرگ باید متوقف گردد. امیدواریم که با تداوم پشتیبانی شما یاران گرامی و دیگر تشکلات کارگری جهانی موفق شویم در عرصه های گسترده تری حق ایجاد تشکلات و سندیکاهای مستقل کارگری را به کرسی بنشانیم.»
سپس نمایندگان سندیکاهای فرانسه در مورد فعالیت چند ساله خود در رابطه با کارگران ایران و به ویژه اجلاس اخیر سازمان جهانی کار و ابعاد مداخله خود اطلاعات ارزنده ای دادند. عمدتا، بر روی اعتراض به اختناق در محیط کارگری ایران و اعمال فشار بر جمهوری اسلامی جهت احترام به آزادی سندیکائی در ایران و توقف سرکوب فعالان کارگری و محاکمه های فرمایشی و به زندان افکندن فعالان، تاکید کردند. در عین حال اذعان داشتند که موفقیت شان نسبی بوده و مسلماً کافی نبوده،. معهذا در مورادی توانسته اند برای آزادی فعالان کارگری اقدام کنند. سندیکاهای فرانسه به نقش دیپلماتیک سازمان جهانی کار اشاره کردند و گفتند که نباید از این سازمان «سه جانبه گرا» انتظار مجازات دولت ایران را داشت. خود دولت ایران مثل دولت های دیگر بخشی از این نهادند و تلاش ما این است که جمهوری اسلامی را وادار به احترام به مصوبات این سازمان بکنیم.
در راه پیشبرد این اهداف، آنان خواستار گسترش کلکتیو موجود فرانسوی به یک کلکتیوی اروپایی شدند که این پیشنهاد با استقبال سندیکای سوئدی قرار گرفت و قرار بر این شد که در جهت تحقق این امر کوشش های لازم به عمل آید .
آنگاه نوبت حسن سعیدی رسید. او پس از سپاسگزاری مجدد از کلکتیوسندیکائی فرانسه، از دیدارهای خوب و مفید خود در فرانسه و سویس یاد کرد و سپس «گزارشی اجمالی» از وضعیت کارگران ایران را ارائه داد.
او عمومی ترین خواست کارگران ایران را افزایش دستمزد بیان کرد. با اشاره به میزان بالای تورم، افزایش حقوق ها را کافی ندانست. نماینده سندیکای «واحد» به دیگر خواسته های کارگران اشاره کرد و گفت که با توجه به میزان ستمزد چند بار زیر خط فقر، آموزش و پرورش، پوشاک و ورزش و بهداشت به کالاهای لوکس برای کارگران تبدیل شده است. او افزود که به رغم مبارزات کارگران، شرایط زندگی بدتر شده و دولت های یکی بعد از دبگری کوچک ترین قدمی در راه بهبود وضع کارگران برنداشته اند.
شب همبستگی با کارگران ایران در پاریس
سعیدی با اشاره به تصمیم دولت کنونی در ایجاد تغییرات و اصلاحات در همین قانون کار کنونی که به اجرا در نمی آید، مسئله خصوصی سازی را مطرح کرد که نخستین پیآمدش کاهش دستمزدها، برچیده شدن بیمه اجباری، گسترش قراردادهای سفید امضا و نیز استقرار طرح «شاگرد و استادی» و ... است که امنیت شغلی را به کلی از بین می برد. او از وضعیت نامناسب شرایط کار و نبود امنیت در کارگاه ها و به ویژه در رشته ساختمان صحبت کرد که کارگران روزانه استخدام شده، بیمه نداشته و به واسطه فقدان نظارت دولتی، در طی حوادث کار یا دچار نقص عضو می شوند و یا جان خود را از دست می دهند. به گفته سعیدی، استاندارد امنیت کاری و حرفه ای در ایران با استانداردهای جهانی تفاوت فاحش دارد. او گفت که رایج شدن قراردادهای سفید امضا و موقت موجب اعتراض فراوان کارگران شده است.
حسن سعیدی در بخشی از صحبت هایش از فشارهای حکومتی بر فعالان کارگری یاد کرد و گفت که حاکمیت با سندیکای واحد، سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه و خانه صنفی کارگران برخوردهای خشن داشته و فعالان این تشکلات را اخراج و به زندان های طولانی محکوم می کند. در مورد اعتراض کارگران معدن آق دره، اشاره کرد که با حکم «قضائی» کارگران را به ضربه های شلاق محکوم کرده و احکام را اجرا کردند.
او سپس به وضعیت بد حقوقی معلمان اشاره کرد و این که آن مجبورند که در کنار حرفه معلمی شغل دومی هم دست و پا کنند که شایسته یک معلم نیست. معلمان نیز از فقدان امنیت شغلی رنج می برند. آنان با این که حق بیمه زیادی می پردازند ولی هنگام بیماری پوشش مناسبی ندارند. در پی کوچک ترین اعتراضی به انفصال خدمت محکوم می شوند و فعالان کانون صنفی معلمین نظیر اسماعیل عبدی به زندان محکوم می شوند.
سن سعیدی افزود که طبق بند 30 قانون اساسی، آموزش در ایران رایگان است . اما حتی مدرسه های دولتی به عناوین مختلف برای ثبت نام دانش آموزان پول دریافت می کنند. معلمان بازنشسته به خاطر گرانی زندگی و پائین بودن حقوق بازنشستگی دچار گرفتارهای معیشتی هستند.
اعضای سندیکای نیشکر هفت تپه نیز از زندان و محاکمه در امان نبوده اند و فعالان آن به زندان های طولانی محکوم شده اند. در حال حاضر به دلیل خصو.صی سازی آن، کارگران باردیگر از روی ناچاری به اقدامات اعتراضی متوسل شده اند.
او یکی از مشکلات کارگران را وجود تشکلات کارگری "رسمی" نظیر « خانه کارگر» «شوراهای اسلامی کار»، و انجمن های صنفی زرد گوناگون دانست که در طی یک روند دموکراتیک ایجاد نشده و مسئولان شان منتخب کارگران نیستند. او اضافه کرد که در سال 2005، اعضای شورای اسلامی و خانه کارگر که وظیفه شان کنترل اعتراضات کارگری است به سندیکای شرکت واحد حمله برده و آسیب های فراوانی وارد آوردند.
در بخش پایانی سخنانش، حسن سعیدی به مسأله گسترش اعتراضات کارگری پرداخت که به رغم سرکوب ها، در سال 1395 نسبت به 1394 رشدی 27 درصد داشته و مطالبات کارگران بیشتر شده است به طوری که در سال گذشته شاهد بیش از 1300 اعتراض کارگری بودیم. یکی از گرایش های نو در اعتراضات، شرکت خانواده ها در کنار کارگران است و با حضور آنان مطالبات کارگران در سطح شهر به خیابان ها کشانده می شود.
سپس، حاضران پرسش های مختلفی در مورد نقش سندیکاها در جامعه ایران، ارتباط بین سندیکاهای مختلف، ارتباط سندیکاهای کارگری با جنبش های دیگر نظیر زنان و دانشجویان، چشم انداز آینده، دفاعی یا تهاجمی بودن فعالیت ها و میزان پیشرفت جامعه کارگری مطرح کردند که به آن ها پاسخ مقتضی داده شد. سعیدی تاکید کرد که اذیت و آزار و تعقیب پلیس مسئله گسترش فعالیت های سندیکائی را با محدودیت زیادی مواجه می سازد اما سندیکای واحد، با مبارزه و استقامت خود راه را باز تر کرده است. او در همین رابطه می گوید که معتقدم که با حرکت جمعی و متحد به پیش خواهیم رفت، گر چه چشم انداز چندان روشن نیست. اما از بازتاب مکاتبات بین ادارات دولتی در می یابیم که گسترش فعالیت ما برای حکومت ایجاد نگرانی کرده است و این نشانه ای از موثر بودن فعالیت های ماست.
در میان تشویق حاضران جلسه همبستگی با کارگران ایران به پایان رسید.
پاریس ، 22 ژوئن 2017
همبستگی سوسیالیستی با کارگران ایران – فرانسه
